Raggi	by Paolo Monaco sj
Home | Esercizi spirituali | Arte | Esperienze | Saggi | Link	Search | Site map | E-mail

Saggi >
Primi Gesuiti >
Nadal

Jerónimo Nadal,
De oratione (Messina, 1551)

Jerónimo Nadal,
De oratione
(Messina, 1551),
MHSI,
Roma 1962,
pp. 23-30
(MHSI 90)

altre pagine

Giacomo Lainez,
Epistola
Patris Laynes
de P. Ignatio
(1547)

Juan A. Polanco,
Summarium
hispanium
de origine
et progressu
Societatis Iesu
(1547-1548)

Pietro Favre,
Memoriale

Francesco
Saverio,
Lettere e altri
documenti

TESTO

1. Studium orationis mentalis, facilis ex vita Christi. – 2. Auxilium orationis vocalis ad devotionem. - 3. Munus rectoris et magistri probationum. - 4. Adhibendae obsecrationes. - 5. Et purus affeclus caritatis. – 6. Orandum pro necessitatibus Ecclesiae. - 7. De gratiarum actione, elevatione animi et petitione in oratione. - 8. Pro quibus intentionibus et personis alterius est orandum. - 9. Rectoris studium in applicandis orationibus fratrum.

[1] Habeatur summa ratio orationis et meditationis:

Adhibeatur studium ut singuli mentaliter quotidie orent pro captu suo; et si quis meditationem facile non inveniat, poterit ex vita Christi petere quod meditetur, et unde orationem mentalem inveniat.

[2] Si quis mentalem orationem non inveniat, is, si sacerdos sit, exerceatur diligenter et devote missam celebrare; atque in celebratione usus ne minuat devotionem, immo augeat, ut omnino eam habet a Domino virtutem ut spiritualiter mentem nutriat et confortet; det praeterea operam ut diligenter ac devote horas canonicas recitet. Fiet autem ut, si mentalem habeat orationem, haec illi affatim suppetant; si no habet, ut ex his illa consequatur. Si e laicis aliqui mentalem non inveniant orationem, hi orent per suas coronas, vel psal. vitae Christi vel beatae Mariae, recitent officium beatae Mariae, nonnunquam dicant 7 psalmos aut officium defunctorum vel divinae sapientiae; et haec quidem diligenter ac devote, etc.

[3] Rectoris sit munus, tum magistri probationum, rationem orationum et praescribere et exigere, etc.

In applicatione missarum et orationum ut est fructus incredibilis, ita tam singuli quam rector ipse et magister probationis studiosissime eam constituant et dispensent.

[4] Quum autem, ut Paulus enuntiat, quid oremus ut oportet nescimus [sic] sed Spiritus ipse nos moveat et doceat inenarrabili charitatis affectu ad orationem, facile quis in Spiritu media ad exauditionem adhibet, quae ad obsecrationes pertinent, ut Deus concedat per semetipsum, per Christum, per merita Virginis, Sanctorum, etc.

[5] In omnibus autem purus habeatur charitatis affectus, ut gloriam Dei in rebus omnibus simpliciter et unice quaeramus; qui affectus, ut debet omnes virtutes afficere atque informare, ita in exercitio virtutum omnium in nobis suaviter ac fortiter regnare.

[6] Orandum pro pace christianorum, pro Ecclesia scilicet catholica, quae tam misere affligitur, hinc catholicorum vitiis, illinc haereticorum ac schismaticorum pervicatia, atque turcharum et sarracenorum atrocissima oppugnatione. Ratio petitionis his verbis concluditur: pacem tuam nostris concede temporibus, et ab Ecclesia tua cunctam repelle nequitiam, et gentes paganorum quae in sua feritate confidunt, tua potentia conterantur.

[7] Gubernari possit orationis affectus tamen ad unionem spiritus et obedientiae; atque ut facilius omnes iuvari possimus ad orationis spiritum, brevi quemadmodum oratio dispensanda sit attingemus:

Prima ratio habeatur gratiarum actionis, haec late patet, etc.

Purificandus animus ac levandus ad Deum sive ad sanctos, si ad eos est oratio; atque in hoc gradu consistit tota ratio meditationis ac contemplationis.

Petitiones adhibendae pio ac humili affectu. Haec pars adeo videtur necessaria, ut videatur et meditatio et contemplatio perire, nisi in orationem et affectum aliquem pium exeat; ac tandem ad operationem ac faciendam sanctam Dei voluntatem.

[8] Orent praeterea singuli pro se, idque in primis ut spiritum Christi Deus semper in ipsis augeat suaeque Societatis.

Orandum pro P. Ignatio totaque Societate et omnibus collegiis et domibus.

Nominatim pro romanis fratribus, pro hoc collegio et panhormitano ac eorum superioribus, etc.

Pro prorege nominatim, D. Isabella ac eius fratribus.

Pro hac civitate et magistratibus et regno.

Pro benefactoribus tam vivis quam defunctis.

Pro omnibus qui bene affecti sunt ad Societatem, tum pro omnibus (si qui sunt) qui male sint affecti; pro omnibus, etiam inimicis, etc.

Privatas alias applicationes charitas docet.

[9] Illud tamen rectori incumbet et diligenter curabitur: ut pro quacumque necessitate, sive secreta sive aperta, noverit applicare fratrum orationes; et primo missas ac orationes utriusque domus poterit rector, suae magister probationis...

Inizio